INSTYTUT BENEDYKTYNEK OD NIEUSTAJĄCEJ ADORACJI powstał we Francji w XVII wieku w łonie Rodziny monastycznej św. Benedykta, Jako gałąź kontemplacyjna, klauzurowa, o charakterze wynagradzającym.
ZAŁOŻYCIELKA, Matka Mechtylda od Najśw. Sakramentu (Katarzyna de Bar) , przeorysza klasztoru Benedyktynek w Lotaryngii – wybitna postać odrodzenia religijnego we Francji XVII wieku – przejęta zniewagami, jakich dopuszczano się wobec Najśw. Sakramentu, poczuła się wewnętrznie przynaglona przez Boga do założenia klasztoru mniszek w szczególniejszy sposób oddanych adoracji i wynagradzaniu. Natchnienie to spotkało się z pragnieniami królowej Anny Austriaczki, przy pomocy której Matka Mechtylda zainicjowała w r. 1653 w Paryżu mały klasztor Benedyktynek poświęcony nieustającej adoracji Najśw. Sakramentu. Był to pierwszy klasztor Instytutu.
W POLSCE PIERWSZY KLASZTOR Benedyktynek Najśw. Sakramentu został ufundowany w Warszawie w r. 1688, jako wotum dziękczynne królowej Marii Kazimiery za zwycięstwo Króla Jana III Sobieskiego nad Turkami pod Wiedniem (1683r.). Klasztor warszawski jest jednym z dziesięciu powstałych jeszcze za życia Matki Mechtyldy, która na tę fundację przysłała mniszki z Francji. Klasztor w Warszawie, najstarsze w Polsce ognisko nieustającej, trwającej nieprzerwanie w dzień i w nocy adoracji, od przeszło trzystu lat pełni swą misję w Kościele i Ojczyźnie. Przerwał ją w ciągu swej historii tylko jeden raz i to na krótko, gdy w czasie Powstania Warszawskiego w 1944r. kościół i klasztor zostały doszczętnie zburzone, grzebiąc w swych ruinach 35 mniszek i wielką liczbę ludności Starówki.
Jako drugi w Polsce powstał w 1715 r. klasztor we Lwowie, który, w r. 1946 repatriowany na Śląsk, obecnie znajduje się we Wrocławiu. Trzecim jest klasztor w Siedlcach na Podlasiu, ufundowany w 1959r.