300-lecie klasztoru we Wrocławiu i zebranie przeorysz

W niedzielę 5 maja nasz klasztor we Wrocławiu obchodził jubileusz 300-lecia. Jego historia rozpoczęła się we Lwowie, dokąd w 1709 r.  przybyła grupa mniszek ze wspólnoty warszawskiej, uciekając przed zarazą. Większość z nich wkrótce powróciła do macierzystego klasztoru, ale kilka sióstr pozostało we Lwowie, dając początek nowej fundacji. Musiały pokonać wiele trudności zanim w 1719 r. otrzymały bullę erygującą lwowski konwent. W 1946 r. wspólnota musiała opuścić miasto i po wieloletniej tułaczce osiadła ostatecznie we Wrocławiu.

Uroczystej Eucharystii przewodniczył abp Józef Kupny, metropolita wrocławski. W homilii, nawiązując do naszej duchowości, powiedział m. in.:

Pan czeka […] na potwierdzenie z naszej strony miłości do Niego. Czeka na miłość prawdziwą, mocną, z całego serca; na miłość aż do szaleństwa. Właśnie z takiej wielkiej miłości, miłości aż do szaleństwa, zrodziła się myśl prowadzenia życia monastycznego według reguły św. Benedykta.

Szczególnym charyzmatem benedyktynek sakramentek jest kult Najświętszego Sakramentu, zwłaszcza podczas codziennej adoracji w duchu wynagrodzenia za grzechy niewdzięczności, obojętności i brak czci. Każdego dnia kolejno jedna z mniszek adoruje Pana Jezusa przez kilka godzin.

Siostry codziennie na adoracji doświadczają spojrzenia Chrystusa. Właśnie to spojrzenie uzdalnia je do spojrzenia z miłością w twarz drugiego człowieka, do wzięcia odpowiedzialności za niego. Stąd ich modlitwa za nas, w duchu wynagrodzenia. Choć wydaje się, że są odseparowane od ludzi murami klasztoru, właśnie za tymi murami biorą za tych ludzi odpowiedzialność – modląc się, wynagradzając.

Po Mszy świętej Ks. Arcybiskup spotkał się ze wspólnotą.

W uroczystościach uczestniczyły przeorysze dwóch pozostałych klasztorów Federacji, a także dwie mniszki z naszej wspólnoty. Stało się to okazją do roboczego spotkania poświęconego dostosowaniu naszego prawodawstwa do nowych przepisów zawartych w instrukcji Cor orans.

Dziękujemy wrocławskiej Wspólnocie za serdeczne przyjęcie i trud włożony w organizację uroczystości i zebrania przeorysz.